غزل علوی
چیزی ز راه عشق نمانده است تا علی
یک مدّ آه فاصله داریم با علی
بیش از هزار مرحله در ابتدای توست
اغاز وصف توست چه بی انتها علی
منظومه ات کجاست ؟ که می گیرد آسمان
هر روز و شب سراغ تو را بارها علی
ماتم که : باید از تو سراغ خدا گرفت ؟
یا از خدا گرفت سراغ تورا علی
ایا شبی به سمت تو پرواز می کنند
این بال های سبز و رهای دعا علی ؟
از خاک پر کشیدی و از عرش سر زدی
شوق خدا کشیده تو را تا کجا علی
در خلوت خدا و رسولش ، شب عروج
بوی تو داشت عطر کلام خدا ، علی
گویند چون که وقت خداحافظی رسید
پیغمبر خدا به خدا گفت : یا علی
غزل علوی از استاد محمد علی مجاهدی پروانه