خدا به معنی خودآی است. مرکب از کلمه
«خود» و «آ» که صیغه امر از آمدن است.
خدای فارسی و خواتای پهلوی(xwataya)
به معنی از خود زنده و از خود آغازکرده است.
پس خدا وجودی خود آمده است. یعنی قائم به ذات خود بوده و هست.
ای همه هستی ز تو پیدا شده
خاک ضعیف از تو توانا شده
زیر نشین عَلَمت کائنات
ما به تو قائم چو تو قائم به ذات
نظامی – مخزن الاسرار
واواکاوی واژه خدا – تحقیق : دکتر ایلیا (حسین محمدی مبارز)
