تپه چُغامیش

تپه چُغامیش نخستین گهواره تمدن ایران، نخستین پدیدآورنده فرهنگ شهرسازی و نقشه شهرسازی با بخش های اداری،خانگی، کارگاهی و فاضلاب روی زمینی و زیر زمینی .

نخستین نوآوری در معماری، پیدایش دانش هندسه و ذوب فلزات و ساخت پیکره به روش قالب سازی و ریخته گری،

اختراع چرخ و ساخت اسباب بازی و انبوه ظروف سفالی . چُغامیش به معنای تپه ومیش/ گوسفنداست که شکل ظاهری آن مانند ماکت گوسفندی خوابیده است که شوربختانه این شکل به مرور زمان دچار دگرگونی شده است.
چُغامیش مرکز باستانی خوزستان در پای کوه‌های زاگرس، بین دزفول و شوشتر بوده که در دوره‌های

1. پیش از تاریخ با دیرینگی،بیش از ۸۰۰۰ سال. 2. دوره آغاز نگارش در حدود ۳۴۰۰ پ.م. به عنوان یکی از مراکز مهم کتابت و شهرنشینی در ایران است. 3. دوره تاریخی (هخامنشی، اشکانی و ساسانی) 4. دوره اسلامی.

– این محوطه شامل مراحل مختلف فرهنگی از جمله:

  – شوشان کهن (اواخر هزاره ششم پ.م.) دارای سفال‌های نقاشی‌شده و صیقلی و تزیینی با طرح‌های پیچیدهٔ روی آن‌ها و تندیس‌های گوناگون زنانه است. 

  – شوشان میانی (هزاره پنجم پ.م.) که با معماری پیشرفته و نقوش حیواناتی مانند: گاو، پلنگ، بزهایی ‌با شاخ های بزرگ و مارها شناخته می شود.

  – شوشان متأخر (اوایل هزاره چهارم پ.م.) که با کاهش جمعیت و کوچک‌شدن سکونتگاه همراه بود .
کامل فیلم چغامیش در نشانی زیر – یوتیوب 👇
https://youtu.be/ojAj6nY-tdU?si=IZQtBISN2dlZyubA