شبه جمله(صوت)
شبه جمله( صوت) شبه جمله، کلمه یا گروهی از کلمات است که مفهوم یک جمله کامل را دارد. مثلاً شبه جمله «چشم»، یعنی : انجام می دهم. یا «آخ»، یعنی دردم آمد.شبه جمله ها اغلب برای بیان حالات عاطفی و احساسی به کار می روند.نام دیگر شبه جمله، صوت است. به خاطر اینکه بیشتر شبه […]
واژگان هم آوای ادبیات
گونه های «و»- انواع «واو»
گونه های «و»- انواع «واو» https://adabkhane.com 1.واو پیوند (ربط): واو ربط، پیوندی همپایهساز است که بین دو جمله میآید و آن ها را به هم ربط می دهد. مثال: من به کتاب فروشی رفتم و کتاب خریدم. مثالی دیگر:آمدند و کندند و سوختند و کشتند و بردند و رفتند.(تاریخ جهان گشای جوینی در توصیف حمله […]
نشانه گذاری- نشانه های سجاوندی2
بسم الله الرحمن الرحیمهست کلید درِ گنجِ حکیم پیش از این 12 نشانه (نقطه. خط تیره یا خط فاصله – خط پیوند ‐ علامت سؤال؟ علامت تعجب! سه نقطه … پرانتز() و کمانکها {{}}، [[]]، <> ویرگول، نقطه ویرگول؛ گیومه یا علامت نقل قول «» ستاره *) شرح داده شد. اکنون به نشانه های دیگر […]
نشانه گذاری- نشانه های سجاوندی1
بسم الله الرحمن الرحیمهست کلید درِ گنجِ حکیم ✴نشانه گذاری✴https://adabkhane.com/نشانهگذاری (به انگلیسی: Punctuation) به معنای استفاده از نشانهها یا علامتهایی است که برای روشن کردن معنی و مشخص کردن آغاز و انجام عبارتها و جملهها و بندها در نگارش بهکار میروند. این نشانهها، که نشانههای نوشتاری یا نشانههای نگارشی هم نامیده میشوند، برای آسانتر و […]
زمان آینده / پسین- مستقبل
زمان آینده در زبان پارسی برای بیان رویدادی یا برنامهای که مربوط به آینده است بهکار میرود. روش ساخت : زمان آینده در پارسی با صرف حال (حال اِلتِزامی بدون بـ) از فعل «خواستن» بهعنوان فعل کمکی و بن گذشته (ماضیِ) فعل اصلی ساخته میشود. کاربرد کاربر زمان آینده در پارسی معیار معمولاً در نوشتار […]
زمان حال یا زمان مضارع
زمان حال یا زمان مضارع در زبان فارسی به رویداد یا وجود حالتی (بهصورت مثبت یا منفی) در زمان حال یا آینده میپردازد و دارای انواع زیر است: ساختار: بن مضارع + شناسه «َم، ی، َد، یم، ید، َند» مثال: رَوَم، رَوی، رَوَد، رَویم، رَوید، رَوند حال اِخباری (مضارع اِخباری) فعلی که وجود حالتی یا […]
فعل ماضی – زمان گذشته / پیشین
ماضی ساده(مطلق) بن ماضی+شناسه های ماضی : رفتم / رفتی/ رفت / رفتیم / رفتید / رفتند.نکته: گاهی در قدیم برای زینت بخشیدن به فعل ماضی ساده پیشوند « ب»می افزودند : بگفت ای هوادار مسکین من برفت انگبین یار شیرین من (سعدی – بوستان) گذشته زنده (ماضی نَقلی) برای بیان کاری که در گذشته انجام گرفته و اینک […]