دسته: شعر خانه

“در معرض عدم” بدون لطف تو شادی به فکر غم شدن استوجود یکسره در معرض عدم شدن است به جلوه آمده در تو تمام “کن فیکون”جواب خواسته های تو لاجرم “شدن” است به بودن تو گره خورده است بودن مابه شوق توست که دم فکر بازدم شدن است به مجلسی که در آن صحبت از […]

«سیمرغِ رحمت» مادرِمضمون و معنا، دست ما را تا گرفتکودکِ شعرم به راه افتاد و کم کم پا گرفت ایستادم تا سحر پای حلیمِ آرزوصبحِ دانایی رسید وکار ما بالا گرفت دیگِ احساسم بجوش آمد، غزل آماده شدواژه‌های پخته در ظرف وجودم جا گرفت باز هم حلوای این ناپخته را ابلیس خوردباز روح باورم را […]

عطر غزل تا که از گلهای شعرم یک بغل برداشته خانه را بوی خوش عطر غزل برداشته شعر دارد مزه ای شیرین برایش چون که او قاشقی پر از همان ظرف عسل برداشته می شتابد سوی محراب نگاهم، از غزل معنی حی علی خیر العمل برداشته آفرین گفتم به خود با قطره اشکی شعر من […]

استاد محمدعلی بهمنی شاعر برجسته معاصر در یادداشتی، در روزنامه ایران، در غم از دست دادن سردار شهید حاج قاسم سلیمانی نوشته است: جهان هر چه قدر که به‌سوی پیشرفت و تغییر حرکت کند، بازهم به وجود قهرمانانی همچون سردار سلیمانی نیاز دارد. این نیازمندی تنها به درایت و هوشمندی این افراد در حفاظت از […]

دیو سپید هر قدر سفیدست ، همان قدر پلیدست معشوق من از طایفه ی دیو سپیدست او باد بهاری و من ِتازه شکوفه مجنون سرافکنده که در قامت بیدست! ما هیچ نچیدیم از این باغِ پر از رنگ افتاد اگر در بغلم سیب! رسیدست خواندیم عقیم است،سرودند عمیق است گفتیم مضرّست، نوشتند مفیدست! بیرون نتوان […]

آسمان تا دور دست ، وسعت خاموش آسمانمن هستم و ستاره و آغوش آسماناینجا شهاب سنگ ترین قلب را شکستدر انتهای گرم و سیه پوش آسمانچشمان و بغض و گریه تو وقت ریختنرنگین کمان ابروی منقوش آسمانخاکستر کبود درختان سوختهسر می کشد به سینه پر جوش آسمانوقت غروب سرخی رویت چه دیدنی ستدر قاب خون […]

بسم الله الرحمن الرحیم يَا أَبَا الْحَسَنِ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ  يَا عَلِىَّ بْنَ أَبِى طالِبٍ يَا حُجَّهَ اللهِ عَلى خَلْقِهِ، يَا سَيِّدَنا وَمَوْلانا إِنَّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَ تَوَسَّلْنا بِكَ إِلَى اللهِ وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَيْ حاجاتِنا يا وَجِيهاً عِنْدَ اللهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللهِ *** استقبال از قصیده کوثریه مرحوم سید رضا هندی قصیده أمُفَلَّجُ ثَغْرِکَ […]

انگشتری که همسفر گوشواره بود آن شب که آســـمان خدا بی ستاره بود مردی حضور فاجعه را در نظاره بود ســـهم کبوتران حـــرم، از حـــرامیان بال شکسته، زخم فزون از شماره بود درسوگ خیمه‌های عطش، زار می‌گریست مشــــــکی کـــه در کنار تنی پاره پاره بود زخمی که تا همیشه به نای رباب بود از شـــــور […]

نوحۀ باد خدا به ماه زمین خورده آسمان بدهد دلی به وسعت دریای بی‌کران بدهد امام مشک و علم را به دست ساقی داد که مرد را به تمام جهان نشان بدهد چه می‌شود که خداوند ذوالجلال به من برای شعر نوشتن کمی توان بدهد چه می‌شود که به باد و به ابرها و به […]

خطِّ ذوالفقاری در ستایش حیدر علیه السلام سیاهی گر نباشد که سحربیرون نمی آیدز اوراق مخالف این خبربیرون نمی آید سکوت کعبه از سِّر صدف معلوم میگرددکه دربطنش به جزحیدر،گُهربیرون نمی آید دهان تلخ عالم میشود شیرین زآیاتشکه از لبهاش جز شهد و شکربیرون نمی آید زبانت میشود مفتاح گر مدح علی گوییکزآن صندوقچۀ عرشی،ضرربیرون […]