«باغِ آیین» صحن دریایی تو، ساحل توفانیهاستبارش مهر تو آرامش بارانیهاست زیر باران کریمانهی الطاف شما«دستها تشنۀ تقسیم فراوانیها » ست جسمِ مانای تو در بیتِ گل اندامِ ضریححافظ جان خدا خواهِ خراسانیهاست گوشههای حَرمت، جای نواخوانی آهگاه یک آه، سرآغاز غزلخوانیهاست فهم اعجاز تو درجوهر هر فلسفه نیستپشتِ قانونِ شفا، منطق حیرانیهاست پوششِ منطقة […]
شعر- سیمای تهران- امام حسن(علیه السلام)
«مشرقِ عاطفه » تیرگی آمد و خورشیدِ زمان، کم کم رفتیعنی از دستِ زمین، ماه ترین همدم رفت آه از این رفت و از آن آمد دردآور تلخدختر دیو در آمد، پسر آدم رفت خنده آواره شد و راه دهان را گم کردآه پیدا شد و تا مرز نمیدانم رفت خشم عفریتۀ تزویر که نم […]
شبکه قرآن- حضرت محمد(ص)
«زمزمِ ثروت» پاره ای سنگ ، در آن بادیه ایزد شده بودشرک در شهر خدا راهِ درآمد شده بود خانه درخانه خرافات خدایی می کردولی ازخانۀ خود نیز خدا رَد شده بود فکر می کرد که در کعبه فقط یاد خداستاز سرِ جهل دراین فکر، سرآمد شده بود عقل می خواست که در گور شود […]